Czym szkolić i egzaminować na AM i B1 – czyli błędy w definicjach w ustawie – Prawo o ruchu drogowym.
Od dłuższego czasu pojawiają się kolejne pytania dotyczące pojazdów jakimi można szkolić i egzaminować w zakresie prawa jazdy kategorii AM i B1. W szczególności chodzi o definicje czterokołowców, które muszą odpowiadać wymaganiom określonym w przepisach. Dla kategorii AM odpowiedni czterokołowiec lekki, a dla kategorii B1 po prostu czterokołowiec. Niby sprawa prosta najpierw trzeba sięgnąć do art. 24 ustawy z dnia 5 stycznia 2011 r. o kierujących pojazdami, który wskazuje między innymi, że:
Art. 24
Nauka jazdy jest prowadzona:
- pojazdem:
- odpowiadającym wymaganiom określonym dla danej kategorii prawa jazdy lub dla pozwolenia na kierowanie tramwajem,
- oznakowanym kwadratową tablicą barwy niebieskiej z białą literą „L”
- przystosowanym do nauki jazdy, zgodnie z wymaganiami określonymi w przepisach wydanych na podstawie art. 66 ust. 5 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym,
- posiadającym adnotację w dokumencie stwierdzającym dopuszczenie do ruchu o spełnieniu wymagań, o których mowa w lit. a-c, dokonywaną przez odpowiedni organ, na podstawie pozytywnego wyniku badania technicznego przeprowadzonego przez stację kontroli pojazdów, o której mowa w art. 83 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym – nie dotyczy tramwaju;
Następnie zaglądamy do definicji kategorii prawa jazdy wynikającej z art. 6 ust. 1 pkt 1 i 5 ustawy o kierujących pojazdami:
Art. 6 1. Prawo jazdy stwierdza posiadanie uprawnienia do kierowania:
- kategorii AM:
- motorowerem,
- czterokołowcem lekkim;
- kategorii B1:
- czterokołowcem,
- pojazdami określonymi dla prawa jazdy kategorii AM;
Zatem wiemy już, że do nauki jazdy i egzaminowania powinien to być dla kategorii AM – motorower (w tym trójkołowy) lub czterokołowiec lekki, a w przypadku kategorii B1 – czterokołowiec.
Oczywiście, żeby dowiedzieć się w szczegółach co to za pojazdy (dmc, masy własne itp.) powinno wystarczyć sięgnięcie do definicji takiego pojazdu wynikającej z przepisów art. 2 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym:
Art. 2.
- czterokołowiec – pojazd samochodowy przeznaczony do przewozu osób lub ładunków, z wyłączeniem samochodu osobowego, ciężarowego i motocykla, którego masa własna nie przekracza:
- w przypadku przewozu rzeczy 550 kg,
- w przypadku przewozu osób 400 kg;
- czterokołowiec lekki – czterokołowiec, którego masa własna nie przekracza 350 kg i konstrukcja ogranicza prędkość jazdy do 45 km/h;
Oraz do przepisów § 43 ust. 4 pkt 1 i pkt 4a rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 31 grudnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych pojazdów oraz zakresu ich niezbędnego wyposażenia (Dz.U. z 2016 r. poz. 2022 z późn. zm.):
Pojazd przeznaczony do nauki jazdy i egzaminowania w zakresie danej kategorii prawa jazdy powinien odpowiadać następującym warunkom:
- motorower dwukołowy lub czterokołowiec lekki (kategoria L6e), w zakresie prawa jazdy kategorii AM powinien być zaopatrzony w silnik spalinowy lub elektryczny;
- pojazd czterokołowy w zakresie prawa jazdy kategorii B1 powinien:
- mieć masę własną przekraczającą 350 kg,
- osiągać prędkość co najmniej 60 km/h;
I sprawa wydaje się oczywista, ale UWAGA!!!!!.
Definicje czterokołowca i czterokołowca lekkiego zawarte w przepisach ustawy – Prawo o ruchu drogowym są niewłaściwe i nieaktualne już od 1 stycznia 2016 r. Od tego momentu w czasie zaczęło obowiązywać
ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (UE) NR 168/2013 z dnia 15 stycznia 2013 r. w sprawie homologacji i nadzoru rynku pojazdów dwu- lub trzykołowych oraz czterokołowców (Tekst mający znaczenie dla EOG) (Dz.U. L 60 z 2.3.2013, s. 52)
W tym dokumencie określono nowe definicje zarówno dla czterokołowca jak i dal czterokołowca lekkiego. Trzeba mieć na względzie, że z zasady Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady nie wymaga implementacji do prawa polskiego i stosuje się je bezpośrednio w prawie krajowym. Oznacza to, że pomimo że w ustawie Prawo o ruchu drogowym mamy nasze krajowe definicje czterokołowca to tak naprawdę stosujemy definicje wynikające z przepisów ww. rozporządzenia.
I tak definicja podstawowa czterokołowca i czterokołowca lekkiego zdefiniowanych jako pojazdy kategorii L6e i L7e w przepisach tego rozporządzenia wyglądają następująco:
Kategoria | Nazwa kategorii | Wspólne kryteria klasyfikacji |
L6e | Lekki czterokołowiec | 4) cztery koła i napęd zgodnie z art. 4 ust. 3 oraz 5) maksymalna prędkość konstrukcyjna pojazdu ≤ 45 km/h oraz 6) masa w stanie gotowym do jazdy ≤ 425 kg oraz 7) pojemność silnika ≤ 50 cm 3 w przypadku silnika PI (benzynowy) lub pojemność silnika ≤ 500 cm 3 , jeśli silnik CI (diesel) jest częścią konfiguracji napędu pojazdu oraz 8) maksymalnie dwa miejsca siedzące, w tym miejsce siedzące dla kierującego pojazdem |
Kategoria | Nazwa kategorii | Wspólne kryteria klasyfikacji |
L7e | Ciężki czterokołowiec | 4) cztery koła i napęd zgodnie z art. 4 ust. 3 oraz 5) masa w stanie gotowym do jazdy: a)≤ 450 kg do przewozu pasażerów b)≤ 600 kg do transportu towarów oraz pojazd L7e, którego nie można sklasyfikować jako pojazdu L6e |
Warto zauważyć, że kategorie pojazdów L6e i L7e uzyskały też podkategorie. Dokładnie można sobie o tym przeczytać w załączniku nr 1 do rozporządzenia na stronach 77-79.
Do pobrania
Czyli podsumowując ścisłe wymagania co do mas:
Dla kategorii AM – czterokołowiec lekki L6e, którego masa własna nie przekracza 425 kg (a nie 350 kg)
Dla kategorii B1 – czterokołowiec L7e, którego masa własna nie przekracza 450 kg (a nie 400 kg) przy przewozie osób i 600 kg (a nie 550 kg) przy przewozie rzeczy.
Dlatego warto zwrócić uwagę na parametry pojazdu który kupujemy. Bardzo ważne jest w przypadku tych pojazdów aby miały w dowodzie rejestracyjnym wpis odpowiedni L6e lub L7e. Nie mogą to być samochody osobowe. W dokumentach rejestracyjnych pojawi się rodzaj pojazdu „samochodowy inny” podrodzaj L6e lub L7e. Nie może to być także „ciągnik rolniczy”.
I na koniec trzeba podkreślić, że pomimo, że Rozporządzenie formalnie stosuje się bezpośrednio w prawie polskim to definicje w ustawie – Prawo o ruchu drogowym powinny zostać poprawione lub usunięte. Wprowadzają w błąd powodując nerwowe sytuacje w WORD – ach. Ustawa powinna być czytelna dla obywateli, a w szczególności taka jak – Prawo o ruchu drogowym, którą obowiązek stosować mają miliony posiadaczy prawa jazdy, a nie tylko prawnicy i urzędnicy.